Een onvergetelijke ervaring…..

Op woensdag werden we opgehaald door onze chauffeur om 8 uur ’s ochtends (uitslapen is er niet bij) en toen gingen we nog in Anuradharpura naar nog meer Boeddha’s kijken, maar dit was wel de moeite waard. We zagen namelijk 500 Boeddha’s in een rij achter elkaar, een heel mooi schouwspel. Onze sokken krijgen we niet meer schoon, want hier moesten de schoenen natuurlijk ook weer uit.

Oja.,

Een mededeling, de foto’s en video's zijn apart toegevoegd.

Toen onderweg naar Dambulla, dat vooral bekend staat om de Boeddha’s die in een grottencomplex van 5 grotten staan. Hier merkten we pas hoe toeristisch dit gedeelte is. In de vorige dagen zagen we wel een aantal toeristen, maar hier waren er veel meer.

Na hier te hebben rondgelopen, hadden we de middag vrij en konden we lekker aan het zwembad liggen. Dit hotel was nog mooier dan de vorige.

De volgende dag ging de wekker om 6:15 uur, want om 7 uur werden we opgehaald om de Leeuwenrots te gaan beklimmen. Waarom 7 uur zou je denken, nou is het namelijk erg warm in dit gedeelte van Sri Lanka en de Leeuwenrots staat in de volle zon. Dus hoe later je komt, des te heter het wordt.

Toen gebeurde het, Iris stootte haar hoofd aan de deurpost van de bus, een dikke buil tot gevolg. Met een Srilankaans zalfje erop konden we onze weg vervolgen. Let op, dit was nummer 1 en je weet het, ongeluk komt altijd in drie keer.

Bij de Leeuwenrots aangekomen waren we niet de enigen die op het idee waren gekomen. We kwamen ook al weer dezelfde bus met Nederlandse toeristen tegen die we ook in Dambulla waren tegengekomen. Iedereen doet namelijk hetzelfde rondje.

En daar gingen we, weer heel veel trappen op naar de rots en toen ijzeren trappen langs de rots. Hier mochten we wel schoenen aan, want het is geen heilige plaats. Kyan heeft, ondanks zijn hoogtevrees, ook alles geklommen. Wat waren wij blij dat we veel water bij ons hadden, dat had je wel nodig.

Bovenop een prachtig uitzicht en toen weer naar beneden. En toen we beneden waren, vond Kyan het leuk om te rennen naar de chauffeur en dat ging niet helemaal goed, hij viel. Nummer 2!

Er was daar een EHBO-post, dus bracht de chauffeur hem naar toe. De schade viel mee, schaafwonden en een gekneusde vinger, maar er stonden drie mensen om hem heen. De ene smeerde jodium op de wonden en maakte alles schoon. De ander pakte het watje en nog een ander knipte de leukoplast af.

Toen konden we onze weg weer vervolgen.

Het was de bedoeling dat we op safari zouden gaan, wij dachten aan het eind van de middag, maar de chauffeur was steeds aan te bellen met iemand die wist in welk park de olifanten waren. De parken grenzen aan elkaar en zij lopen steeds van het ene park naar het andere park. Het bleek dat als we tegen de middag zouden komen, we olifanten zouden kunnen zien.

Dus zo gezegd, zo gedaan. Onderweg een kokosnoot gehaald, hieruit gedronken en de kokos eruit gelepeld en we hadden genoeg water en koekjes bij ons. En dat was maar goed ook. Maar daar komen we later op terug.

In het park aangekomen zagen we als eerste een vos. Het Srilankaanse gezegde is: Als je een vos ziet, dan zie je alle dieren. Dus dit beloofde wat. Na aapjes te hebben gezien (maar die zien we al vaak bij alle tempels), buffels, arenden, buizerds en andere vogels hadden we even pauze bij het meer. De gids was steeds aan het bellen, dus volgens ons waren ze gewoon aan het wachten tot de olifanten kwamen.

We stapten in de jeep, onze stappentellers dachten dat we heel veel hadden gelopen, zo schudden deed de auto. We reden rond het meer en toen zagen we vijf olifanten bij de waterkant staan, een moederolifant met een kleintje en een vader en moeder met een kleintje. En toen kwamen ze van alle kanten, de jeep moest nog even achteruit omdat een mannetjesolifant erg boos werd omdat zijn weg versperd was. Wat een geweldige ervaring!!! Na veel foto’s en filmpjes te hebben gemaakt, gingen we verder. We reden nog een stukje door het water, zagen flamingo’s en andere vogels.

De gids reed nog een stukje verder door een moerassig gebied, want hij wilde ons nog krokodillen laten zien. En toen reden we onszelf vast in de modder.  En dat was 3!

Eerst de chauffeur en de gids proberen, maar we kwamen steeds verder vast te zitten. Toen kwam er een ander Jeep, maar die reed zichzelf ook vast. Na vele pogingen van andere auto’s, was er na 2,5 uur eindelijk een auto die ons kon helpen. Het werd al bijna donker.

We reden terug en elk nadeel heeft zijn voordeel, want toen zagen we bij het water wel honderd olifanten staan.

Om 19:30 uur eindelijk in het hotel aangekomen, deze was wel een stuk minder dan de vorige.

De volgende dag, op vrijdag, haalde onze chauffeur ons op om de rest te gaan doen wat we de vorige dag nog zouden hebben gedaan. We zaten namelijk in de koningsstad Polonaruwa. Deze stad heeft veel opgravingen verdeeld over een aantal plekken in de stad, deze hebben we bijna allemaal gezien, maar we hebben er eentje overgeslagen. Het was namelijk 40 graden. En we moesten nog lang rijden naar Trincomalee.

Tegen half vier zijn we aangekomen in Trincomalee, we hebben een hotel aan het strand, alleen nu hebben we regen, maar dat wordt vast beter. Hier blijven we twee nachten en dan gaan we verder naar Kandy.