De natuurlijke verschillen van Sri Lanka

Vandaag worden we opgehaald door de chauffeur na een koude nacht. We gaan vandaag met de trein van Nuwara Eliya naar Ella. Hij heeft kaartjes kunnen regelen, niet voor 9:30 uur, niet voor 12 uur, maar voor 14 uur. Dus we hebben nog een ochtend te besteden in Nuwara Eliya. We gaan naar het meer, waar we ons stappendoel alweer hebben bereikt. Daarna gaan we met de auto de hoogste berg van Sri Lanka op, de Pidurutalagala. Deze berg ligt in een militaire zone, dus we moeten ons eerst aanmelden. Dan gaan we 6 kilometer de berg op, we mogen niet uitstappen want er kunnen luipaarden lopen. Geen enkele gezien, ze hadden zich allemaal verstopt. Bovenop op de berg zitten we in de mist, dus we zien niets. Maar we kunnen zeggen dat we wel op de hoogste berg zijn geweest.

Vervolgens rijden we naar het treinstation. De chauffeur zet ons af en haalt ons op in Ella. We wachten en wachten en kijken op het ticket en zien daar 15 uur op staan. Dus Roy vraagt maar na, het is inderdaad 15 uur. Maar we vermaken ons wel met mensen kijken. Er komt een schoolklas aan, die steeds rondjes rennen en dan naar ons zwaaien. We zien Erben Wennemars nog uit een andere trein stappen, hij is blijkbaar ook met zijn gezin in Sri Lanka.

Om 15:30 uur komt dan eindelijk de trein, het lijkt de NS wel. Volgens de chauffeur hebben de treinen nooit vertraging in Sri Lanka, dus niet. We hebben de gereserveerde plaatsen, maar waar. Net voordat de trein vertrekt, hebben we de plaatsen gevonden. We zijn in een wagon met een sportschoolteam met alleen maar meisjes terechtgekomen. Ze zingen allemaal liedjes, erg gezellig. Iris en Kyan hebben ook meteen contact met ze en Kyan heeft zelfs een selfie met ze gemaakt.

We genieten onderweg van mooie vergezichten van theeplantages, bergen en watervallen en na 2,5 uur komen we aan in Ella.

We hebben een mooi hotel met uitzicht op Ella Rock. Ella is een plaatsje in de bergen waar bijna geen locals wonen, er is 1 straat met restaurants en 1 straat met hotels en dat is het.

De volgende dag worden we weer op tijd opgehaald. We gaan namelijk op safari en dat is het beste ’s ochtends en of in de namiddag. Omdat we graag op tijd in het hotel willen zijn, kiezen we voor de vroege optie.

We gaan naar het Udawalawe park, waar heel verschillende dieren zitten, dus niet alleen olifanten. We zitten met in een luxere jeep met vierwiel-aandrijving zodat we niet weer vast komen zitten. De broer van de chauffeur is hier parkwachter, dus hij houdt het goed in de gaten.

We zien veel dieren, waaronder olifanten, verschillende soorten vogels, buffels, krokodillen, leguanen en nog veel meer.

Daarna is het de bedoeling dat we naar het Elephant Transit Home gaan, maar we zijn net iets te laat voor de voedertijd van 12 uur, dus we gaan eerst naar het hotel en dan gaan we weer terug.

We rijden het hotelterrein op, allemaal beveiliging en heel veel mensen in de tuin en bij het zwembad. Het blijkt dat de hoteleigenaar vandaag is getrouwd en wij zijn de enige “normale” gasten. Er zijn 400 gasten en ook de minister van buitenlandse zaken is al geweest, vandaar de beveiliging. Het meeste personeel heeft een vrije dag, dus er zijn maar een aantal mensen die ons kunnen helpen. De chauffeur zegt later tegen ons dat er steeds mensen naar hem toekwamen om zich voor te stellen als de manager. Ja wat drank allemaal doet met mensen. Ze hebben beloofd dat we om 17 uur in het zwembad mogen en dat dan de gasten daar weg zijn.

We worden naar onze kamer begeleid en frissen ons even op, voordat we naar het Elephant Transit Home gaan. Het Elephant Transit Home is een opvangplek voor olifanten die ziek of gewond zijn. Na aangesterkt te zijn, gaan ze weer terug de jungle in. Op de voedertijden krijgen de jonge olifantjes melk van de verzorgers en dat is een leuk schouwspel.

We gaan weer richting het hotel, de bruiloft is nog in volle gang. Bruiloften duren hier drie dagen en dit is de eerste dag.

We duiken het zwembad in en er wordt gevraagd wanneer we willen eten. Om 19:30 uur kunnen we aan tafel, er wordt speciaal een tafeltje bij het zwembad gedekt. We krijgen eten, maar daar moeten we wel lang op wachten, sommige dingen zijn koud en sommige zijn wel warm. Na 2,5 uur zijn we het zat en gaan we naar onze kamer.

De volgende ochtend willen we graag ontbijt. Er wordt druk overlegd, want daar hadden ze niet aan gedacht. We worden naar een restaurant gebracht, ook van dezelfde eigenaar om te ontbijten. De zwager van de bruidegom rijdt ons ernaar toe.

Tja, we maken veel aparte dingen mee op onze reis.

We gaan richting Arugam Bay, een plaatsje aan het strand. Dit is wel een eindje rijden, maar als we er zijn, hebben we dat er wel voor over gehad. Het is echt een backpackersplek met allemaal restaurantjes en winkeltjes. Erg gezellig. We gaan lekker naar het strand, erg hoge golven. Daarom wordt er ook zoveel gesurfd. Lekker relaxen.

Morgen gaan we het tropisch regenwoud in.